«بی بدن» فیلمی جنایی برای آگاهی دادن به مردم جامعه

ریحانه موسوی | شهرآرانیوز؛ فیلم سینمایی «بی بدن» اثری جنایی است که از یک پرونده قضایی مهم الهام گرفته شده است. داستان فیلم با تغییراتی به یک پرونده معروف جنایی دهه نود اشاره دارد؛ پرونده قتل غزاله شکور به دست آرمان عبدالعالی که چندین بار تا مرحله اجرای حکم اعدام رفت و برگشت و یکی از پیچیده‌ترین پرونده‌های چند سال گذشته ایران بود. 

مرتضی علیزاده، فیلم ساز مشهدی، در اولین تجربه کارگردانی سینمایی اش روی یک پرونده جنجالی قضایی که افکار عمومی جامعه با آن درگیر بود، دست گذاشته است. 
اکنون پس از گذشت حدود دو ماه از آغاز اکران این فیلم در سینما، نشست تحلیل و بررسی آن با حضور مرتضی علیزاده کارگردان.
عباس شیخ الاسلامی دانشیار گروه حقوق دانشگاه آزاد اسلامی مشهد و صادق صفری مدرس دانشگاه، در سینماسیمرغ مشهد برگزار شد.

هنرمند باید نقطه ضعف‌ها را ببیند

«هنرمند باید نقطه ضعف‌ها را ببیند.» این جمله را مرتضی علیزاده، کارگردان فیلم «بی بدن»، در نشست تحلیلی فیلمش بیان کرد. او دراین باره گفت: مسئله من ایجاد دغدغه‌ای در ذهن مردم است تا بدانند این اتفاق در جامعه ما درحال رخ دادن است و نسبت به آن حساس باشند.

وی در ادامه با بیان درخواستی مبنی بر اینکه باید بین وظیفه کارگردان، وکیل و بازپرس تفاوت‌هایی قائل شویم، مهم‌ترین مسئله را آگاهی دادن به مردم جامعه بیان کرد و افزود: من دوست دارم یک انسان بیشتر در این جامعه زندگی کند، اما اگر انتهای فیلم به بخشش، گذشت و اتفاقات مثبت ختم شود، دیگر این سؤال در ذهن بینندگان به وجود نمی‌آید که ما سالی ششصد اعدام در کشور داریم. سالانه فقط سیصد قتل در تهران اتفاق می‌افتد که اثبات شده است. هرچند قتل‌های اثبات نشده هم وجود دارد.

این کارگردان اذعان کرد: اگر من چندین پرونده قتل را به نمایش بگذارم که انتهای آن‌ها با بخشش تمام شود، دیگر در ذهن هیچ کس باقی نمی‌ماند که سالانه چه تعداد اعدام در کشور اتفاق می‌افتد. من از نظر انسانی می‌گویم مجری‌های اعدام هم از این اتفاق ناراحت هستند. وظیفه من این است که درباره نقطه ضعف‌هایی که در جامعه می‌بینیم، به مردم هشدار دهیم و برای آنان جای سؤال بگذاریم.
علیزاده معتقد است: وقتی یک فیلم می‌خواهد به تولید برسد، از هزاران فیلتر عبور می‌کند و ما نمی‌توانیم همه جا را نقد کنیم.

وی با بیان اینکه در جامعه ما هرجایی را که بتوان نقد کرد، غنیمت است، گفت: بگذاریم اصلاح از کارگردانان و هنرمندان و وکلا شروع شود. ما فقط یک فیلم برای وکلا، قضات و دانشجویان رشته وکالت نساختیم، بلکه فیلمی برای مردم تولید کردیم تا سؤالاتی برایشان ایجاد کنیم.

وی بیان کرد: ما نباید زیاد ذهنمان را درگیر مسائل سیاسی کنیم و اگر امروز می‌توانیم نقد و اصلاح را از خودمان آغاز کنیم، باید این کار را انجام دهیم و هیچ وقت دیر نیست. ما باید مطالبی را بیان کنیم که جای کار دارد و بخش زیادی از آن به مردم برمی گردد.

جذابیت موضوعات جنایی برای مخاطبان

عباس شیخ الاسلامی، دانشیار گروه حقوق دانشگاه آزاد اسلامی مشهد، در این نشست گفت: فیلم «بی بدن» خسته کننده نبود و همه سکانس هایش مرتبط با موضوع بود که نشان می‌دهد کارگردان اطلاعات قوی و مشاوران خوبی در کنار خودش داشته است. نویسنده آن نیز زحمت زیادی کشیده و داستان بسیار خوبی را از چند پرونده متعدد اقتباس کرده و این فیلم نامه جذاب را نوشته است. 

وی موضوعات جنایی به ویژه قتل را برای مخاطبان جذاب دانست و ابراز کرد: صفحه حوادث روزنامه‌ها پرخواننده‌ترین صفحه است و فیلم‌های با ژانر جنایی نیز پربیننده و مورد علاقه مردم هستند. این فیلم به دلیل ویژگی‌های خاصش به ویژه موضوع قصاص و مشکلات نظام حقوقی ما، فیلمی است که جای بررسی زیادی دارد.

«بی بدن»؛ فیلمی برای همه مردم جامعه

صادق صفری، مدرس دانشگاه، نیز این فیلم را با وجود اینکه انتقاداتی از زاویه‌های مختلف به آن وارد است، شایسته تقدیر دانست و گفت: این اثر می‌تواند برای دانشجویان رشته حقوق، وکلا و قضات بسیار مفید باشد.

او با اشاره به رفتار‌های نامتعارف زیاد بازپرس پرونده در این فیلم، بیان کرد: حتما کارگردان دلایل خودش را داشته است. کسانی که به این فیلم مجوز داده اند، می‌دانند که کاری صرفا حقوقی نیست و برای آحاد جامعه ساخته شده و برخی سکانس‌ها برای جذاب ترشدن فیلم است. در این فیلم یک تلاش نامتعارف از بازپرس پرونده می‌بینیم که تحسین برانگیز است و به احقاق حق و اجرای عدالت کمک می‌کند.

در ادامه حتما بخوانید نگاهی به فیلم سینمایی «بی بدن» اثر مرتضی حسین علیزاده | وقتی فیلمنامه‌، بی‌بدن می‌شود